„Zachwycająca europejskich krytyków japońska skrzypaczka Sayaka Shoji jest jednym z owych magnetyzujących japońskich zjawisk muzycznych ostatnich lat. Jej wysokiej próby interpretacje, pełne świeżości, zarazem promienne i zrównoważone, pozostawiają nas w osłupieniu wobec jej kipiącej techniki. Niezapomniane chwile”. Le Droit
Od czasu zdobycia w 1999 roku Pierwszej Nagrody w konkursie im. Paganiniego – pierwszy zwycięzca z Japonii i najmłodszy laureat w historii konkursu – Sayaka Shoji występuje z najznakomitszymi szefami orkiestr, takimi jak: V. Ashkenazy, S. Bychkov, Sir C. Davis, C. Dutoit, M. Jansons, L. Maazel, Z. Mehta i Y. Temirkanov, z towarzyszeniem najbardziej prestiżowych orkiestr. Spośród jej ostatnich angaży wymienić należy koncerty z Gewandhausorchester Leipzig, Orkiestrą Filharmoniczną z Sankt-Petersburga, NHK Symphony Orchestra oraz Orkiestrą Filharmoniczną Francuskiego Radia. Poza aktywną działalnością solistki koncertowej Sayaka Shoji regularnie występuje z recitalami i koncertami muzyki kameralnej, w towarzystwie takich muzyków, jak V. Repin, L. Lang, I. Golan, Y. Bronfman, G. Cascioli czy S. Isserlis. Zapraszana na prestiżowe festiwale w Verbier, Schleswig-Holstein, Évian, Annecy i na Szalone Dni Muzyki w Nantes i Tokio. W jej dyskografii zdążyły się już znaleźć: album poświęcony utworom Paganiniego, Chaussona i Waxmana, nagrany z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonicznej Izraela, pod batutą Z. Mehty (Deutsche Grammophon), nagranie koncertowez debiutu, z recitalem wykonanym w Auditorium du Louvre, program Prokofiew-Szostakowicz, koncerty Mendelssohna i Czajkowskiego zarejestrowane z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonicznej Francuskiego Radia pod dyrekcją M.-W. Chunga, oraz recital poświęcony sonatom na skrzypce i fortepian Beethovena, wykonany u boku G. Cascioli. Nakładem wytwórni Mirare ukazał się właśnie jej najnowszy krążek poświęcony utworom Bacha i Regera. Wykładowcami Sayaki Shoji są, między innymi, Z. Bron, S. Gawrilow, S. Mintz, U. Ughi i R. Brengola. Skrzypaczka gra na Stradivariusie „Recamier” z 1729 roku, wspaniałomyślnie wypożyczonym jej przez Dr. Ryuzo Ueno, Honorowego Prezesa firmy Ueno Fine Chemicals Industry, Ltd.