„Znakomity w repertuarze klasycznym, dzięki subtelnym uderzeniom w klawisze i wielkiej finezji interpretacji, doskonale czuje się również w utworach muzyki współczesnej”. Classique News.com
Frank Braley przez długi czas rozdarty był między studiami naukowymi i zamiłowaniem do fortepianu. Jego ostateczny wybór, dokonany na rzecz muzyki, uwieńczony został międzynarodową karierą. W paryskim CNSMD uczęszcza na zajęcia P. Devoyona, C. Ivaldiego i J. Rouviera, które kończy z pierwszymi nagrodami z fortepianu i muzyki kameralnej.
Jego wyjątkowy kunszt muzyczny i poetycki znajduje uznanie w oczach nestorów, którzy posyłają go, w 1991 roku, na Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Królowej Elżbiety. Od tego czasu nie przestaje być zapraszany z koncertami, do Japonii, Stanów Zjednoczonych, Kanady i krajów całej Europy, występując z takimi zespołami jak Orkiestra Paryska, Francuska Orkiestra Narodowa czy Orkiestra Filharmoniczna Radia Francuskiego. Gra pod batutą J.C. Casadesusa, S. Denève, C. Dutoita, K. Masura, Sir Y. Menuhina. W 2003 roku bierze udział w inauguracji Zankel Hall – nowej sali Carnegie Hall w Nowym Jorku, dając koncert z towarzyszeniem Ensemble InterContemporain. Jako wyrafinowany muzyk, Frank Braley interesuje się również muzyką kameralną. Jego pierwsza płyta, poświęcona utworom Schuberta (kolekcja „Nouveaux Interprètes”), przynosi mu nagrodę Diapason d’Or i pochlebne porównania do Arrau, Brendela czy Lupu, podobnie jak kolejna płyta, poświęcona utworom Straussa. Jego liczne nagrania, w tym Sonaty Beethovena (Harmonia Mundi), utwory muzyki kameralnej Ravela, zarejestrowane z R. i G. Capuçon (Virgin Classics) oraz utwory zebrane Schumanna, wykonane wraz z E. Le Sage, spotykały się każdorazowo z entuzjastycznym przyjęciem. Właśnie ukazał się najnowszy album z Sonatami na skrzypce i fortepian Beethovena, nagranymi wspólnie z R. Capuçon.
AC