LA FOLLE JOURNEE DE VARSOVIE

Po błyskotliwym ukończeniu studiów pod okiem najznamienitszych profesorów (Thomas Friedli, Pascal Moraguès, Michel Arrignon i Maurice Bourgue), Jérôme Comte otrzymał prix de virtuosité Genewskiego Konserwatorium oraz jednogłośnie przyznaną nagrodę Paryskiego Konserwatorium Muzyki i Tańca (CNSMD), gdzie doskonalił swoje umiejętności na trzecim cyklu studiów. Laureat Fundacji Meyera za rozwój kulturalny i artystyczny oraz Fundacji Entreprise Groupe Banque Populaire, w 2003 roku zostaje objęty patronatem słynnej Académie Charles Cros. Przykuwa uwagę podczas wielu międzynarodowych konkursów, takich jak ARD w Monachium w 1998 roku, Konkursie Jean Françaix w Paryżu w 1999 roku oraz Festiwalu Praska Wiosna. Od tej pory jest regularnie zapraszany do uczestnictwa w przedsięwzięciach w ramach muzyki kameralnej oraz do występów z orkiestrami, takimi jak orkiestra Opery Paryskiej, Orkiestra Paryska, Francuska Orkiestra Narodowa, London Symphony Orchestra czy Ensemble intercontemporain, w którym w marcu 2005 roku, w wieku lat 25, otrzymuje stanowisko solisty. Występuje na licznych festiwalach we Francji i za granicą, z Bertrandem Chamayou, Lise Berthaud i kwartetem Diotima.

Spośród mocnych akcentów w jego karierze wspomnieć należy o dużym, miesięcznym tournée po głównych azjatyckich metropoliach (Tokio, Hongkong, Bangkok, Manila, Seul) w 2005 roku oraz interpretacji Eclipse na klarnet solo i czternaście instrumentów Yana Maresza, z towarzyszeniem Ensemble intercontemporain pod batutą Pierre’a Bouleza na Festiwalu w Aix-en-Provence w 2006 roku. Nie można również pominąć jego udziału, w listopadzie 2008 roku, w wykonaniu Dialogu podwójnego cienia, kompozycji Bouleza wystawionej w ramach serii „Louvre zaprasza Bouleza”, i w Concerto Cartera, wykonanym w marcu 2009 roku w Cité de la Musique w Paryżu, w Anvers, oraz w amsterdamskim Concertgebouw, każdorazowo pod batutą Bouleza.

LE PIERROT LUNAIRE (KSIĘŻYCOWY PIERROT)

Dzięki awangardowemu charakterowi połączonemu z nowoczesnym brzmieniemKsiężycowy Pierrot zapewnił Schönbergowi światową sławę. W XX wieku był on również inspiracją dla powstania takich utworów jak „Święto wiosny” Stawińskiego czy „Młot bez mistrza” Bouleza. Utwór odniósł błyskawiczny sukces. Od tego czasu uważany jest za arcydzieło, a Roland Manuel wyraził swój zachwyt nad nim tymi słowami: „Niepowtarzalna barwa muzyki w Księżycowym Pierrocie, wyrazisty obraz koszmaru, jaki przed nami maluje, rozdzierające okrucieństwo, które w jednej chwili przechodzi z ironii w szloch i z przerażenia w czułość, jest źródłem niezwykłego piękna […].”

AC