LA FOLLE JOURNEE DE VARSOVIE

„Prawdziwy, autentyczny wirtuoz, zwierzę klawiatury i doskonały muzyk: oto, kim jest koreański pianista Kun Woo Paik”. (Le Figaro)

Urodzony w Seulu, w Korei Płd., Kun Woo Paik studiował u Rosiny Lhévinne w Juilliard School w Nowym Jorku, a następnie w Londynie u Ilony Kabos. Obecnie mieszka w Paryżu. Laureat pierwszej nagrody w konkursie Naumburg Award, finalista konkursu Leventritt, zdobył również Nagrodę Josepha Lhevine’a, po której Financial Times napisał o nim: „Kun Woo Paik uznawany jest za pianistę o fenomenalnej wirtuozerii, u którego poetyckie rozważania wysuwają się na pierwszy plan”.

Dzięki recitalowi wszystkich utworów na fortepian Ravela, z którym wystąpił w Alice Tully Hall, zaistniał jako nadzwyczajny interpretator muzyki francuskiej. Cykl sześciu recitali poświęconych utworom Liszta, które dał w Paryżu i Londynie, skłonił Brigitte Massin do stwierdzenia na łamach Le Matin: „... dla Kun Woo Paika granie Franciszka Liszta jest mistyczną podróżą, sposobem wprowadzenia słuchaczy do sedna jego dzieła, doświadczania i poznawania jego zasięgu...”

Zapraszany do występów na najważniejszych scenach koncertowych i udziału w wielkich europejskich festiwalach: Berlin Festwochen, Zurich Tonhalle, Festival Busoni, Aix-en-Provence, La Roque d’Anthéron w 1984 roku, Aldeburgh, Bath, Spoleto, Festiwal Chopinowski w Dusznikach, Caramoor (w Stanach Zjednoczonych) i Ravinia, Kun Woo Paik występuje z towarzyszeniem prestiżowych orkiestr filharmonicznych w Sankt Petersburgu, Londynie, Monachium i Rotterdamie; orkiestr symfonicznych w Londynie, BBC, Goteborgu, Francuskiej Orkiestry Narodowej, orkiestr w Indianapolis, Minneapolis, Pittsburghu, English Chamber Orchestra i Orkiestry Berlińskiego Radia. Wystąpił z pięcioma koncertami z towarzyszeniem Orkiestry Polskiego Radia pod batutą Antoniego Wita dla telewizji polskiej, odbył triumfalne tournée po Korei z dwoma koncertami Brahmsa.

Kun Woo Paik nagrał wiele albumów, między innymi z Rapsodią węgierską i Sonatą księżycową dla wytwórni Virgin, utworami zebranymi na fortepian Skriabina dla wytwórni Dante (Diapason d’Or w styczniu 1992 roku), utworami zebranymi na fortepian Ravela, Sonatami wojennymi nr 6, 7, 8 Prokofiewa, Pieśniami bez słów Mendelssohna dla wytwórni Dante, kompletem koncertów fortepianowych Prokofiewa dla Naxos (Diapason d’Orw 1992 roku i Nagroda Nowej Akademii w 1992 roku).